دلمان خوش است که یک ماه سفره ای یهن بود وما هم مثلا میهمان این

سفره.غافل از اینکه تمام عمرمان را از سر همین سفره و از لطف همین

میزبان لقمه برداشتیم.اما فقط یک ماه یادآوری  و گاهی تذکر داده شد که

میزبان کیست؟

و حالا آن سفره متفاوت جمع شد تا یک سال دیگر. و معلوم نیست توی لیست

مهمانهای سال آینده که شبهای قدرنوشته شد ما هستیم یا نه؟ شاید آخرین سال

بود و ما باز هم غافل بودیم... .

انگار همین دیروز بود که میگفتیم :«وای توی این هوای گرم و این روزهای

طولانی کی میتونه روزه بگیره؟» و حالا یک ماه مثل چشم بر هم زدنی گذشت

و تازه یادمان می آید آرزو کنیم کاش سال بعد هم باشیم و روزه بگیریم.

خدایا ! به بزرگواری و کرامتت قسم لذت با تو بودن راهدیه دلهای آلوده ماکن.

 خدایا ! ما که قدر مهمان بودنمان بر سر سفره همیشه گسترده ات را نمیدانیم

اما به مهربانی و رافتت قسم توی این عید فطر, دلمان را با دیدار یار شاد نما.

خدایا !به لحظه لحظه های قشنگ این ماه از خطاها و معاصی ما بگذر.

ای مهربان, ای مهربان , ای مهربان  .     

                                      عیدتون مبارک.

امام مجتبی (ع)می فرماید:

در باره سفره دوازده نکته است که هر مسلمانی باید آنها

را بداند: چهار نکته فرض(لازم) چهار نکته مستحب و

چهار نکته از ادب است.

اما لازم : شناخت خدا - خشنودی از خدا - بسم ا... گفتن (یاد

خدا)و الحمدال...گفتن .

اما سنت : شستن دست قبل از غذا خوردن - نشستن بر سمت 

چب بدن - با سه انگشت خوردن و لیسیدن انگشتان ( اگر 

با دست غذا بخورد).

اما ادب : از نزد خود خوردن ( ظرف غذای جلوی خود) -

لقمه های کوچک برداشتن - خوب جویدن و کم نگریستن

به چهره دیگران.