نکته مهم اینکه : بهانه وقت و زمان نیاورید ,همیشه و همه جا ورزش

کنید.اول صبح - نزدیک ظهر- هنگام ظهر -عصر -غروب و...

محل کار-جلوی تلوزیون - هنگام خرید - داخل اتاق -و...

خلاصه اینکه همیشه و همه جا می توان ورزش کرد و این خوب است.

واما خوب تر آن ورزش کردن در بهترین زمانهاست:

فصل بهار : نزدیک ظهر

فصل تابستان : اول روز

فصل یاییز و زمستان : آخر روز

                                  شاد و سالم و خوشبخت باشید.

زندگی مسابقه ای است همگانی، همیشگی و سراسری. برنده این مسابقه کیست و جایزه اش چیست؟

با ورزش باید قله انسانیت را فتح کرد، اندام روح را زیبا ساخت، به تربیت جان مشغول شد و حریف را خاک کرد،
باید به باشگاه تقوا رفت و برای برداشتن "حرف حق" و تقویت اراده، تمرین خودسازی کرد تا مدال شرف گرفت.
در میدان زندگی همه میدوند، ولی افرادي معدود به مقصد میرسند. نباید به " نفس " ببازیم که شرمندگی دارد.

و نباید هشدارهای نجات غریق را نادیده بگیریم و در استخر دنیا غرق شویم یا امواج گناه ما را خفه کند.

زندگی بازی نیست، نوعی مسابقه در "چگونه زیستن" است، مربی شما در این راه کیست؟ باید از فرصتها خوب استفاده کرد و در تیم خوبیها عضو شد و گل حقیقت را چید.

 تا داور " سوت مرگ " را نکشیده، شاید بتوانیم آخرین گل را بزنیم و با " امتیاز " از میدان مسابقه بیرون برویم.

بازنده واقعی کسی است که  " زندگی " را ببازد.